مالیات ها منبع اصلی درآمد دولت ها برای تامین هزینه های عمومی و برنامه های اجتماعی پایدار هستند. زیرساخت های توسعه یافته، اجرای قانونی قوی و سیستم های آموزشی و مراقبت های بهداشتی خوب برای ایجاد اکوسیستم ضروری هستند. مالیات علی الراس نوعی مکانیزم جمع آوری مالیات است که به موجب آن مالیات در منبع درآمد توسط پرداخت کننده کسر می شود و از طرف گیرنده به مقامات مالیاتی پرداخت می شود. معمولاً برای پرداخت به افراد غیر مقیم اعمال می شود، زیرا جمع آوری مالیات از یک دریافت کننده درآمد خارج از کشور از نظر اداری چالش برانگیز است. این فرایند به مقامات مالیاتی اجازه می دهد تا مالیات ها را به موقع و کارآمد جمع آوری کنند. در اینجا به منظور آشنایی بیشتر با این نوع مالیات، لازم است ادامه مطلب را بررسی کنید.
عملکرد مالیات علی الراس
به طور خلاصه، مالیات علی الراس به یک کشور اجازه می دهد تا سهم خود را از مالیات، به ویژه از طرف های خارجی، بدون خارج شدن از حوزه قضایی خود دریافت کند. شایان ذکر است که برخی کشورها مانند تایلند و اندونزی نیز دارای این نوع مالیات در پرداخت های داخلی (یعنی پرداخت کننده محلی به گیرندگان محلی) هستند. به طور کلی، مکانیسم مالیات علی الراس یک روش موثر مالیاتی است که اکوسیستم را برای فعالیت و ایجاد درآمد برای مشاغل فراهم می کند.
• مبانی مالیات علی الراس
برای تعیین اینکه آیا این نوع مالیات قابل اجرا است یا خیر، سه سوال کلیدی وجود دارد که باید در نظر گرفت.
1- ماهیت پرداخت چیست؟
همه درآمدها این نوع مالیات را جذب نمی کنند. قوانین مالیاتی انواع پرداخت ها را مشخص می کند. معمولاً درآمد مالیات شرکتهای غیر فعال که در محدوده مقررات قرار می گیرند. نمونه های متداول عبارتند از بهره، سود سهام، حق امتیاز، اجاره، مدیریت یا هزینه خدمات فنی، حق الزحمه مدیران و سود سرمایه.
2- آیا مقامات مالیاتی حق وضع و وصول مالیات را دارند؟
اگر ماهیت درآمد در محدوده مقررات مالیات علی الراس قرار می گیرد، ملاحظات بعدی ارتباط با کشور منبع است. به عنوان مثال، این نوع مالیات معمولاً برای هزینه های خدمات فنی، جایی که خدمات در داخل کشور صورت گرفته، اعمال می شود. برای سایر پرداخت ها مانند بهره و حق امتیاز، در صورتی که پرداخت توسط مقیم مالیاتی آن کشور انجام شود، به طور کلی درآمد در یک کشور محسوب می شود.
3- چه زمانی باید از پرداخت این نوع مالیات خودداری کرد؟
مرحله نهایی گزارش و پرداخت مالیات علی الراس است. در حالی که به نظر می رسد یک فرآیند اداری است، اما درک تفاوت های ظریف بسیار مهم است، در غیر این صورت می تواند بر جریان نقدینگی تأثیر بگذارد و جریمه هایی را به دنبال داشته باشد. بسته به قوانین و شیوه های مالیاتی هر کشور، این نوع مالیات ممکن است متفاوت اعمال شود. کسبوکارهایی که دارای ردپای قضایی هستند باید به احتمال زیاد با این مالیات در کشورهایی که در آن فعالیت میکنند، مواجهه شده باشند.
انواع مالیات علی الراس
مالیات علی الراس به 3 صورت وجود دارند:
1. ارائه اظهارنامه به موقع
2. ارائه اظهارنامه ناقص
3. عدم ارائه مدارک بعد از دریافت نامه کتبی
مالیات علی الراس مبلغی است که مستقیماً توسط کارفرما از درآمد کارمند کسر می شود و به عنوان بخشی از بدهی مالیاتی افراد به دولت پرداخت می شود. این مالیات ها به دولت مرکزی ه پرداخت می شود. دولت مرکزی اختیار اخذ مالیات را دارد. مالیات بر اساس درآمد شخص دریافت می شود. درآمد به سطوح مختلف طبقه بندی می شود و هر گاه از حد آستانه فراتر رفت، طبق نرخ های تعیین شده برای صفحات درآمدی مختلف که در قانون مالیات بر درآمد مقرر شده است، مالیات جذب می کند.
بدهی مالیاتی با محاسبه کل درآمد کسب شده برای سال قبل در سال ارزیابی جاری تعیین می شود. همانطور که می دانیم، مالیات بر درآمد قابل پرداخت توسط هر شخص بستگی به وضعیت سکونت آن شخص دارد، بنابراین برای درک مالیات تکلیفی باید بدانیم وضعیت اقامتی در هند چگونه طبقه بندی می شود.
بنابراین اجازه دهید ابتدا بفهمیم که وضعیت هر شخص چگونه بدهی مالیاتی او را تعیین می کند. بدهی مالیاتی هر فردی متفاوت است. افراد موظف به پرداخت مالیات بر درآمد حاصل از منابع زیر هستند که عبارتند از:
• حقوق پرداخت شده برای خدمات ارائه شده.
• درآمد حاصل از دارایی یا درآمد ناشی از تجارت انجام شده.
• هزینه ها، حق امتیاز و سود پرداختی
اکنون که متوجه شدیم بدهی مالیاتی به وضعیت سکونت یک شخص بستگی دارد، اجازه دهید در مورد مالیات علی الراس بیشتر بدانیم. توانایی شارژ مالیات نیز به وضعیت سکونت فرد بستگی دارد. این مدل مالیاتی فرایندی است که توسط پرداخت کننده از درآمد کسر می شود. به این مالیات، مالیات نگهداری نیز می گویند. طبق مالیات، مبلغ مشمول مالیات در منبع توسط پرداخت کننده کسر می شود، یعنی پرداخت کننده درآمد موظف است قبل از پرداخت به گیرنده، مالیات تکلیفی را کسر کند.
نکات مهم درباره مالیات علی الراس
هنگامی که یک شرکت پولی را از حقوق ناخالص کارمند خود نگه می دارد و آن را مستقیماً به دولت می پردازد، به این امر مالیات علی الراس گفته می شود. مالیات ها از حقوق اکثریت افراد که کار می کنند، دریغ می شود. مبلغ نگهداشته شده می تواند به عنوان اعتبار در مقابل مالیات بر درآمدی که کارمند برای سال تقویمی بدهکار است، استفاده شود. بیگانگان غیر مقیم باید مالیات بر درآمد کسب شده خود و همچنین سایر انواع درآمد، مانند بهره و سود سهام از اوراق بهادار را که مالک آن هستند، کسر کنند.
• درک مالیات علی الراس
دولت از کسر مالیات برای حفظ ساختار مالیات بر درآمد خود استفاده می کند. به جای تلاش برای جمع آوری مالیات بر درآمد پس از پرداخت درآمد، این امر مستلزم اخذ مالیات از افراد در هنگام کسب درآمد است. زمانی که یک کارمند حقوق دریافت می کند، کارفرما مبلغ مشخصی را به عنوان مالیات بر درآمد از حقوق او کسر می کند. سپس خدمات درآمد داخلی این پرداخت را از کارفرما (IRS) دریافت می کند.
• ملاحظات خاص
اکثر کشورها نیز مالیات بر درآمد ایالتی را بر شهروندان خود اعمال می کنند و از روش های کسر مالیات برای این کار استفاده می کنند.
تعیین مبنای محاسبه در مالیات علی الراس
برای تعیین صحیح مالیات علی الراس ابتدا باید مبنای کسر را محاسبه کنید و سپس کارت کسر مالیات کارمند را برای این امر اعمال کنید. به این "مبنای محاسبه" می گویند. مبنای محاسبه، مجموع تمام مزایایی است که کارمند از شما دریافت کرده است، که طبق قوانین ارزش گذاری تعیین شده و در صورت لزوم، پس از کسر برخی کسورات قانونی تعیین می شود. مزایایی که به کارمندان خود می پردازید را می توان به سه دسته تقسیم کرد: مزایای نقدی، پرداخت های غیر نقدی و کمک هزینه. قانون کلی این است که شما باید مالیات علی الراس را از تمام مزایای مشمول مالیاتی که به کارمندان خود می پردازید کسر کنید.
با این حال، این فقط یک قاعده کلی است و استثناهایی وجود دارد. تعهد به کسر مالیاتی که شما به عنوان کارفرما دارید همیشه با آنچه که برای کارمندان شما مشمول مالیات است مطابقت ندارد. این می تواند به این معنی باشد که شما باید مالیات تکلیفی را از مزایایی کسر کنید که برای کارمند معاف از مالیات است، یا اینکه نباید مالیات علی الراس را از مزایایی که برای کارمند مشمول مالیات است کسر کنید. قوانین خاصی برای محاسبه مبنای مالیات علی الراس وجود دارد. به طور خلاصه، شما باید مبنای محاسبه را به صورت زیر تعیین کنید:
• تمام مزایای نقدی را با هم جمع کنید
• ارزش پرداختها را محاسبه کنید
• محاسبه ارزش کمک هزینه
• مزایا را با هم جمع کنید و از مبنای محاسبه کسر کنید
• هنگامی که مبنای محاسبه را تعیین کردید، بررسی کنید که مبالغ کمتر از حداقل آستانه برای این نوع مالیات نباشد.
بررسی کسورات از مبنای محاسبه مالیات علی الراس
ابتدا تمامی مزایای مشمول مالیات علی الراس را محاسبه و جمع میکنید و سپس مبالغی را که در زیر ذکر شده کسر میکنید. این به شما مبنای نهایی را می دهد که از آن مالیات تکلیفی کسر می کنید. شما فقط می توانید این کسرها را از حقوق ناخالص قبل از کسر این مالیات انجام دهید. این "کسر از مبنای محاسبه" نامیده می شود و نباید با کسر درآمد اشتباه شود. کسر درآمد کسوراتی است که یک کارمند می تواند در اظهارنامه مالیاتی خود مطالبه کند. این گونه کسورات درآمد قبلاً از طریق انتخاب جدول کسر و درصد کسر برای هر نفر توسط اداره مالیات لحاظ شده است و تأثیری بر مبنای محاسبه نخواهد داشت.
• حداقل آستانه برای مالیات علی الراس
اگر کارمندان شما کمتر از حداقل آستانه مشخص شده در طول سال درآمد کسب می کنند، مجبور نیستید مالیات علی الراس را کسر کنید.
• مزایای نقدی
مزایای نقدی حقوق یک نوع مستمری است که به صورت پولی پرداخت می شود. مزایای نقدی شامل وجه نقد، پول واریز شده در حساب، کوپن، کارت هدیه، چک مسافرتی، ، ارز خارجی و غیره است. مزایای نقدی در مبنای محاسبه مالیات تکلیفی لحاظ میشود.
مالیات علی الراس چند درصد است؟
مالیات علی الراس مالیات بر درآمدی است که پرداخت کننده مالیات به دلیل درآمد حاصل از افراد غیر مقیم ملزم به دریافت آن است. چه پرداخت هایی مشمول مالیات علی الراس هستند؟
- پرداخت های مربوط به کپی رایت و حقوق مرتبط، حقوق طرح های اختراعی، علائم تجاری یا طرح های زینتی، از جمله از فروش آن حقوق.
- غرامت برای افشای راز یک فرآیند تولید، برای استفاده یا حق استفاده از یک وسیله صنعتی، از جمله وسایل حمل و نقل، یک وسیله تجاری یا یک وسیله علمی.
- هزینه خدمات خاص (مشاوره، حسابداری، تحقیقات بازار، حقوقی، تبلیغات، مدیریت و کنترل، پردازش داده ها، جستجوی کارمندان و استخدام)، پرداخت های تحت ضمانت و موارد مشابه.
هر مؤسسه ای که با طرف مقابل خارجی معامله می کند باید از قوانین وصول و پرداخت مالیات تکلیفی آگاه باشد. ویژگی این شرکت ها آگاهی از مقررات مالیاتی و همچنین معاهدات مالیاتی بین المللی است.
مکانیسم جدید جمع آوری مالیات، به اصطلاح مکانیسم پرداخت و بازپرداخت، برای مودیان اهمیت ویژه ای خواهد داشت. در عمل، پرداخت کننده موظف است مالیات تکلیفی را به نرخ پایه جمع آوری کرده و آن را به حساب اداره مالیات مربوطه بپردازد. تنها در مرحله بعدی، مؤدی (یا پرداخت کننده - در صورتی که مالیات دهنده بار اقتصادی مالیات را متحمل شده باشد) می تواند برای بازگشت آن (بازپرداخت) درخواست دهد.
مالیات علی الراس زمانی است که کارفرمای شما مقداری از حقوق شما را خارج از حقوق شما نگه می دارد و مالیات شما را از طرف شما پرداخت می کند. بر اساس اطلاعاتی که در فرم های مالیاتی به اشتراک می گذارید، کارفرمای شما تصمیم می گیرد که چه مقدار پول از چک حقوق شما دریغ کند. کسر به شما این امکان را می دهد که صورت حساب مالیاتی خود را به تدریج مدیریت کنید، نه اینکه یک صورت حساب بزرگ در طول فصل مالیات بدهکار باشید. در میان فرمهایی که هنگام شروع کار جدید تکمیل میکنید، فرم مالیات علی الراس که کسر مالیات شما را تعیین میکند، میتواند گیجکنندهترین باشد. پاسخهایی که در آن فرم ارائه میدهید، تعیین میکند که کارفرمای شما چه مقدار پول را از چک حقوق شما برای پرداخت مالیات از طرف شما نگه میدارد.
اگرچه لازم نیست، بهروزرسانی کسر مالیات در شروع هر سال مالیاتی اغلب منطقی است. اما بهعنوان یک مالیاتدهنده، تصمیمگیری در مورد نحوه پر کردن فرم میتواند دشوار باشد، بهخصوص اگر پیشبینی میکنید که یک رویداد زندگی، مانند ازدواج یا پدر و مادر شدن، در سال آینده رخ دهد. برای اطلاعات بیشتر در مورد نحوه عملکرد مالیات علی الراس بیشتر بخوانید تا بتوانید بهترین نرخ کسر مالیات را برای وضعیت خود تعیین کنید.
نتیجه گیری
مالیات علی الراس به مبلغی اطلاق می شود که کارفرما از حقوق کارمند خود به عنوان مالیات بر درآمد کسر می کند. کارفرمایان به نمایندگی از کارمند خود، مالیات را پرداخت می کنند. مبلغ جمع آوری شده به عنوان یک اعتبار از تعهد مالیات بر درآمد سالانه کارمند کسر می شود.