هزینه‌ های قابل قبول مالیاتی چیست؟

وجوه قابل قبول مالیاتی به هزینه‌ها اشاره می‌کنند که در روند درآمد اعتبار مالی قرار می‌گیرند. این هزینه‌ها بر اساس ماده 147 قانون مالیات‌های مستقیم تعریف شده‌اند و شامل مواردی مانند هزینه‌های مربوط به تحصیل در دوره مالی با رعایت حد نصاب‌هایی می‌باشند. همچنین، هزینه‌هایی که در قانون‌های مالیاتی پیش بینی نشده است یا بیشتر از نصاب‌های مقرر در قانون بوده ولی پرداخت آن به قانون و یا تصویب هیأت وزیران گرفته می‌شود، همچنین می‌توان آن را قبول کرد.

این هزینه ها شامل حق الامتیاز پرداختی، همچنین حقوق و عوارض و مالیات هایی است که به فعالیت های مؤسسات به شهرداری ها و وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی و وابسته به آن ها می پردازد (به مالیات بر درآمد و ملحقات آن و سایر مالیات هایی که مؤسسات این قانون را دارند. ملزم به کسر از دیگران و پرداخت آن است و همچنین جرائمی که به دولت شهرداری ها پرداخت می شود) می باشد. در این مقاله همراه ما باشید تا اطلاعات کامل‌تری در مورد هزینه‌ها قابل قبول مالیاتی کسب کنید.

هزینه چیست؟

هزینه در حسابداری به مجموع مخارج اقتصادی اشاره دارد که یک کسب و کار در طول عملیات خود برای کسب درآمد متحمل می شود. این مخارج می‌تواند شامل هزینه‌های تولید، حقوق کارمندان، هزینه‌های برق، آب، تبلیغات و غیره باشد. هزینه نقطه مقابل درآمد است و در واقع مخارجی است که در جریان فعالیت‌های تجاری عادی برای کسب درآمد انجام می‌شود. هزینه‌ها باعث کاهش ثروت و حقوق مالکانه می‌شوند و برای بیشینه کردن سود، شرکت‌ها باید به کاهش هزینه‌های خود بدون کاهش درآمد کمک کنند.

هزینه‌ها می‌توانند به دو دسته عملیاتی و غیرعملیاتی تقسیم شوند. هزینه‌های عملیاتی شامل هزینه‌های مرتبط با فرآیندهای تولید و ارائه خدمات، در حالی است که هزینه‌های غیرعملیاتی شامل هزینه‌های مدارک و مالیات هستند. همچنین، هزینه‌های مالی نیز وجود دارند که شامل هزینه‌های مرتبط با امور مالی و مدارک مالی هستند.

برخی از مواردی که  شناسایی نمی‌شوند عبارتند از واریز بدهی و پرداخت وجه به طلبکاران، خرید بسیاری از اقلام دارایی مانند خرید ساختمان و اثاثه، و برداشت نقدی صاحب موسسه از صندوق. این موارد نمی‌توانند به عنوان هزینه در نظر گرفته شوند زیرا از درآمد کسر نمی‌شوند و یا تغییر شکلی ایجاد می‌کنند که بیانگر هزینه نیست.

هزینه مالیاتی چیست؟

هزینه‌های مالیاتی به هزینه‌ها اشاره می‌کند که در محاسبه مالیات برای درآمد مؤسسه‌ها در دوره مالی مربوط می‌شود و با توجه به قوانین مالیات‌های مستقیم ایران معین می‌شود. این هزینه‌ها باید در حدود متعارف متکی به مدارک باشند و منحصراً مربوط به تحصیلات مؤسسه در دوره مالی باشد. همچنین هزینه‌هایی که بیش از نصاب‌ها در قانون مالیات‌ها باید انجام شود، به موجب قانون یا تصمیم‌گیری هیأت وزیران صورت گرفته است، باید آن را قبول کرد.

ماده 147 قانون مالیات‌های مستقیم اصلاحی 1394/04/31 برای تشخیص هزینه‌های قابل محاسبه مالیات مشخص می‌کند. این ماده بر این اساس که هزینه‌ها باید کاملاً مرتبط با فعالیت‌های همان واحد تجاری باشند، می‌شوند. همچنین این ماده بر این اساس است که هزینه‌های مربوط به درآمدهایی است که این قانون از پرداخت معاف یا مالیات مشمول با نرخ صفر بوده است یا با توجه به میزان محاسبه می‌شود، به عنوان هزینه‌های قابل قبول مالیات نمی‌شود.

ماده 148 قانون مالیات نیز بر این اساس است که هزینه‌های مستقیم دیگری که مربوط به تحصیل درآمد مؤسسه تشخیص داده می‌شود و در این ماده پیش بینی نشده است، به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور و تعیین وزیر امور اقتصادی و دارای جزئی از هزینه‌های قابل قبول می‌ باشد.

به طور کلی، تعیین هزینه‌های قابل قبول مالیاتی می‌تواند به کسب و کار کمک کند تا به طور قطعی و شفاف مالیات خود را محاسبه کند و در نتیجه با قوانین مالیاتی کشور مطابقت داشته باشد.

هزینه مالیاتی چیست؟

شرایط هزینه قانونی مالیاتی

مالیاتی به مجموعه‌ای از معیارها و قوانین مربوط به محاسبه و پرداخت مالیات اشاره دارد. این شرایط می‌تواند در هر کشوری متفاوت باشد، بستگی  به حوزه مالیاتی و نوع فعالیت تجاری کشور باشد. در ایران، برخی از شرایط هزینه مالیات عبارتند از:

مالیات های مربوط به مبلغ فعالیت: مبلغ فعالیت می تواند بر اساس مبلغ فروش، خرید، مبلغ سرمایه و غیره محاسبه شود. این مبلغ به عنوان پایه برای محاسبه است.

حساب‌های مربوط به فرمول‌های مالی: بر اساس فرمول‌های شاخص‌های مالی مختلف، میزان مالیات محاسبه می‌شود. این فرمول‌ها می‌توانند شامل نرخ مالیاتی ثابت، نرخ مالیات بر مبنای سرمایه و غیره باشند.

شرایط استثنا: در برخی موارد، ممکن است شرایط خاصی وجود داشته باشد که از نرخ مالیات کامل شود. این شرایط می‌تواند شامل فعالیت‌ها یا موارد خاص باشد که توسط دولت تعریف شده است.

مقررات و قوانین مالیاتی محلی: در هر کشور، قوانین و مقررات مالیاتی محلی ممکن است تغییر کند. بنابراین، برای تعیین شرایط بهتر هزینه، باید به منابع و به روز مراجعه کنید.

محاسبه ارزش بر اساس انواع فعالیت‌ها: برخی از فعالیت‌ها ممکن است شرایط و معیارهای مالیاتی خاص خود را داشته باشند. برای مثال، فعالیت‌های تجاری و صنعتی ممکن است به حساب بر اساس مبلغ فروش، خرید، سرمایه‌گذاری و غیره باشد.

برای مطالعه بیشتر و مشخص کردن شرایط دقیق هزینه های مالیاتی در ایران، توصیه می شود که به منابع رسمی مالیاتی مانند وب سایت سازمان مالی ایران یا اسناد مالی مربوطه مراجعه کنید. همچنین، مشاوره با یک حسابدار یا مشاور مالیاتی می‌توانید در فهم بهتر این موضوع کمک کند.

لیست هزینه های قابل قبول مالیاتی

لیست هزینه های قابل قبول مالیات بر اساس ماده ۱۴۸ قانون مالیات های مستقیم به شرح زیر است:

  • قیمت خرید کالا یا خدمات فروخته شده به عنوان هزینه‌های قابل دریافت مالیات در نظر گرفته می‌شود.
  • هزینه های استفاده از قوانین و مقررات قانون کار جزوه های قابل قبول حساب می شود.
  • هزینه هایی که به منظور بیمه دارایی ها و موارد دیگر انجام می شود.
  • تمام هزینه ها و عوارضی که باعث فعالیت، به شهرداری ها، وزارتخانه ها و… پرداخت می شود.
  • کلیه هزینه‌های که به منظور فعالیت‌هایی چون تحقیقات، آزمایش، آموزش، بازاریابی، تبلیغات و … انجام می‌شود.
  • هزینه های انجام شده به جهت جبران وارد شده دارای شرایط خاص است.
  • هزینه های پرداختی به وزارت کار و امور اجتماعی به دلیل فعالیت های فرهنگی، ورزشی و رفاهی کار.
  • ذخیره نمودن مطالبی که مشکوک آن مشروط است برای این که مربوط به فعالیت های کسب و کار باشد و در شرکت دفاتر در حساب ثبت شده باشد.
  • هزینه های مربوط به محل فعالیت های شرکت که به طور کلی به مستاجر است.
  • هزینه های مربوط به نگهداری محل فعالیت شرکت، در تصویری که ملکی باشد.
  • مواردی که به منظور حق‌الزحمه برای مواردی از قبیل حق‌العمل، حق‌الوکاله و… پرداخت می‌شود.
  • هزینه‌هایی که به عنوان کارمزد به بانک‌ها و مؤسسات پرداخت مالی مختلف می‌شود.
  • هزینه‌هایی که به منظور تهیه یا تعمیر تجهیزات اداری فقط می‌باشد.
  • هزینه های مربوط به تعمیر یا نگهداری ماشین آلات و تجهیزات کار صرف می شود.
  • هزینه های مربوط به حق عضویت در انجمن ها و مؤسسات مختلف.
  • مطالبات وصول به شرط اثبات به عنوان هزینه های قابل قبول در نظر گرفته می شود.
  • زیانی که شرکت به دلیل تسعیر ارز بر اساس اصول حسابداری متحمل می‌شود هزینه دریافت مالیات است.
  • هر نوع ذخیره مربوط به هزینه‌های پرداختی است که به سال مالی مورد نیاز ارتباط داشته باشید.
  • هزینه‌های مربوط به سال‌های قبل از پرداخت آن در سال مالی مورد پذیرش صورت می‌گیرد.
  • خرید‌هایی که جهت خرید کالاهای فرهنگی مانند کتاب به کارمندان و افراد تحت تکفل آن‌ها تخصیص می‌یابد.
  • پرداختی به بازنشستگان مؤسسه حداکثر تا سقف یک دوازدهم معافیت موضوع ماده 84 قانون مالیات‌های مستقیم.
  • کرایه محل مؤسسه در صورتی که اجاری باشد، مال الاجاره پرداختی طبق سند رسمی و در غیر اینصورت در حدود متعارف.
  • اجاره بهای ماشین آلات و ادوات مربوط به مؤسسه درصورتی که اجاری باشد.
  • وجوه پرداختی بابت انواع بیمه به عملیات و دارایی مؤسسه.
  • حق الامتیاز پرداختی و همچنین و عوارض و مالیات هایی که به فعالیت های مؤسسات به شهرداری ها و وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی و وابسته به آن ها می پردازند (به مالیات بر درآمد و ملحقات آن و سایر مالیات هایی که مؤسسات دارای قانون ملزم هستند. از دیگران و پرداخت آن و همچنین جرایمی که به دولت و شهرداری ها پرداخت می شود).
  • هزینه‌های غیر قابل قبول مالیات، وجوه‌هایی هستند که با توجه به مواردی که باید در نظر گرفته شوند، باید به عبارتی مبلغ آن از درآمد و کار یا بنگاه اقتصادی کسر نمی‌شود. این هزینه‌ها شامل هزینه‌هایی هستند که بر اساس قوانین سازمان‌های امور مالیاتی، شرط‌هایی را می‌پذیرند که از هزینه‌ها استفاده می‌کنند، آن را تعیین می‌کنند و هزینه‌هایی را که به منظور درآمدهای معاف از مالیات یا مالیات با نرخ صفر انجام می‌شود.

لیست هزینه های قابل قبول مالیاتی

محاسبه هزینه مالیاتی

محاسبه هزینه های مشمول مالیات شامل فرآیندی شبیه به تعیین درآمد مشمول مالیات است که هدف اصلی آن شناسایی همه منابع درآمد و تفریق اقلام غیر مشمول مالیات یا کسورات برای رسیدن به درآمد مشمول مالیات خالص است. در اینجا یک رویکرد ساده بر اساس اطلاعات ارائه شده است.

محاسبه درآمد ناخالص: همه منابع درآمد مشمول مالیات را جمع آوری کنید. این شامل دستمزد، درآمد حاصل از مشاغل جانبی، بازگشت سرمایه و هر درآمد دیگری است. اقلام غیر مشمول مالیات مانند هدایا باید از این کل مستثنی شوند.

تفریق کسورات: پس از محاسبه درآمد ناخالص خود، باید کسرهای قابل اعمال را کم کنید. کسورات می تواند شامل کمک به IRA سنتی، بهره وام دانشجویی، کسورات خوداشتغالی و سایر هزینه ها باشد. این کسورات به کاهش درآمد ناخالص شما کمک می کند تا به درآمد مشمول مالیات خود برسید.

محاسبه درآمد ناخالص تعدیل شده (AGI): AGI شما با کسر کل کسورات از درآمد ناخالص شما محاسبه می شود. این مرحله بعدی در تعیین درآمد مشمول مالیات شما است. AGI برای محاسبه کسر استاندارد یا کسورات جزئی استفاده می شود که از AGI کم می شود تا به درآمد مشمول مالیات نهایی برسد.

کسر درآمد کسب و کار واجد شرایط را در نظر بگیرید: اگر صاحب کسب و کار هستید، ممکن است واجد شرایط کسر درآمد کسب و کار واجد شرایط باشید. این کسر می تواند درآمد مشمول مالیات شما را بیشتر کاهش دهد.

اعمال نرخ های مالیاتی: هنگامی که درآمد مشمول مالیات خود را بدست آوردید، نرخ های مالیاتی مناسب را برای محاسبه بدهی مالیاتی خود اعمال می کنید. هزینه مالیات بر درآمد از ضرب درآمد مشمول مالیات در نرخ موثر مالیات محاسبه می شود. این فرآیند تضمین می کند که میزان مالیات بدهی بر اساس درآمد مشمول مالیات و نرخ مالیات قابل اعمال است.

حساب برای اعتبارات: پس از تعیین مالیات خود، ممکن است واجد شرایط دریافت اعتبارات خاصی باشید که بدهی مالیاتی شما را کاهش می دهد، مانند اعتبار مالیاتی فرزند و اعتبار تحصیلی. این اعتبارات از بدهی مالیاتی شما کم می شود تا مبلغ نهایی مالیات بدهی تعیین شود.

این فرآیند به محاسبه دقیق میزان مالیات های بدهکار توسط یک فرد یا نهاد تجاری کمک می کند. توجه به این نکته مهم است که قوانین و نرخ های مالیاتی می توانند بسته به حوزه قضایی متفاوت باشند و شرایط فردی می تواند بر محاسبه تأثیر بگذارد. برای محاسبه دقیق‌تر، توصیه می‌شود با یک متخصص مالیات مشورت کنید یا از نرم‌افزار مالیاتی استفاده کنید که می‌تواند کسورات، اعتبارات و نرخ‌های مالیاتی خاص را که در شرایط شما اعمال می‌شود محاسبه کند.

محاسبه هزینه مالیاتی

نرم‌افزار سامانه مودیان در رابطه با هزینه مالیاتی

نرم افزار سامانه مودیان یک سیستم آنلاین است که توسط سازمان امور مالیاتی ایران ایجاد شده است. این سامانه به‌عنوان فعال اقتصادی، با استفاده از شرکت‌های حقوقی گرفته شده تا مردم واقعی و موسسات غیرانتفاعی، امکان تبادل اطلاعات مربوط به پول مودی بین سازمان و مودی را می‌دهد. هدف اصلی سامانه مودیان و مدیریت اطلاعات مالی در یک مکان مرکزی است که باعث کاهش فساد مالی و ارائه خدمات مالیاتی کارآمد  می‌شود. این سامانه با استفاده از نرم‌افزار خود، فرآیندهای مالی را برای کاربران ساده‌تر می‌کند و شامل امکاناتی مانند ثبت فاکتورها، ارسال فاکتورهای الگوی فروش و پیمانکاری، ثبت برگشت از فروش و ابطال صورتحساب است.

برای استفاده از سامانه مودیان، فعالان اقتصادی مؤسسات غیرانتفاعی و حتی فعالان اقتصادی در مناطق ویژه اقتصادی ملزم به ثبت نام در سامانه هستند. با این حال، برخی افراد و موسسات مانند صاحبان گروه سوم که کالا و خدمات معافیت از مالیات بر ارزش افزوده می‌شوند، ملزم را در سامانه مودیان به ثبت می‌رسانند.

از سوی دیگر، سامانه مودیان رایگان می‌باشد و فعالان می‌تواند با استفاده از نرم‌افزار سامانه مودیان رایگان، از امکاناتی مانند پرداخت آنلاین، صدور فاکتور الکترونیکی و انجام عملیات مالی مرتبط با حساب خود در سامانه بهره‌مند شوند. همچنین، با ثبت صورتحساب در این سامانه و استفاده از نرم افزار سامانه مودیان رایگان، فعالان می‌توانند از امکانات برای مدیریت فاکتورها و صورتحساب‌های خرید و فروش در سامانه استفاده کنند.

جمع بندی

در نهایت، هزینه‌های قابل قبولی شامل هزینه‌هایی است که برای تشخیص درآمد مشمول مالیات در سال مالی مورد قبول قرار می‌گیرند. این هزینه‌ها باید در حدود متعارف متکی به مدارک باشند و به طور خاص به تحصیل درآمد مؤسسه در دوره مالی مربوط می باشند. مواردی که هزینه‌های خاص در قانون مالیات‌های مستقیم پیش‌بینی نشده‌اند یا بیشتر از نصاب‌های گرفته شده باشند،آن‌ها به قانون یا تصمیم‌گیری هیأت وزیران گرفته می‌شوند.

Leave your comment